Wpływ stresu oksydacyjnego
Intensywna produkcja nieustannie naraża zwierzęta na wpływ różnych czynników stresotwórczych, do których zaliczyć można m.in. stres cieplny, stres okołoporodowy, toksyny, patogeny czy niezbilansowana dieta. Proces, który wówczas ma miejsce nosi nazwę stresu oksydacyjnego. Jest on wywoływany przez reaktywne formy tlenu (ROS), których pochodzenie może być zarówno endo- jak i egzogenne. ROS są wysoce reaktywnymi formami, które mają zdolność do niszczenia takich makromolekuł jak lipidy, białka oraz DNA. Oksydacja tych struktur powoduje uszkodzenie komórek do tego stopnia, że prowadzi to do ich obumierania i ostatecznie do uszkodzenia tkanek.
Stany zapalne
Reaktywne formy tlenu inicjują wewnątrzkomórkową reakcję wywołującą stany zapalne i produkcję cytokin prozapalnych. W zależności od koncentracji ROS stany zapalne mogą być sprawnie regulowane lub przebiegać intensywnie. Jednak reaktywne formy tlenu służą również do walki z patogenami
i współpracują z naturalnym systemem odpornościowym oragnizmu. W miejscu zranienia lub wystąpienia procesu zapalnego komórki odpornościowe produkują i uwalniają wysokie stężenie ROS w celu zniszczenia patagenów, ostatecznie wywołując stres oksydacyjny. Tak więc, stan zapalny i stres oksydacyjny są zjawiskami ściśle ze sobą powiązanymi, które świadczą o zaburzonej homeostazie organizmu. Jedno z nich może pojawić się przed lub po drugim, ale kiedy się pojawią, można być pewnym, że destrukcyjny efekt będzie bardzo intensywny. Oba procesy indukują uszkodzenia komórek oraz tkanek i biorą udział w patogenezie wielu chorób przewlekłych.
Obnizony stan zdrowia jelit
Pomimo bariery jaką jest błona śluzowa jelita, przewód pokarmowy jest stale wystawiany na szkodliwe działanie ROS, ponieważ w jego świetle znajduje się niezliczona ilość ich potencjalnych źródeł. Reaktywne formy tlenu mają zdolność naruszania bariery jelitowej prowadząc do wzrostu jej przepuszczalności poprzez przerywanie ciągłości białek co ułatwia transport toksyn (endotoksyn, mykotoksyn) i patogenów. Dodatkowo, nabłonek jelita cienkiego zwierząt będących często pod działaniem stresu oksydacyjnego posiada krótsze kosmki jelitowe i płytsze krypty, co powoduje obniżenie absorpcji składników pokarmowych ze światła przewodu pokarmowego.
Uszkodzenie wątroby i nerek
Wątroba i nerki to organy, które są bardzo wrażliwe na uszkodzenia wywołane ROS. Tak samo jak jelita, wątroba i nerki mają ścisłą barierę, która zostaje uszkodzona pod wpływem stresu oksydacyjnego. Komórki wątroby są bardzo wrażliwe na działanie stresu oksydacyjnego, pod wpływem którego zmieniają swoje funkcjonowanie, wchodzą w stan zapalny oraz włóknieją. Stres oksydacyjny jest nie tylko przyczyną uszkodzenia hepatocytów indukując nieodwracalne zmiany lipidów, białek oraz DNA, ale co istotniejsze, zmienia drogę regulacji ważnych procesów takich jak transkrypcja genów, ekspresja białek, apoptoza czy regeneracja komórek wątroby. Te szlaki regulują ważne procesy zachodzące w wątrobie i kontrolują normalne funkcje biologiczne. W odniesieniu do nerek, ROS atakują tkankę nerek i uszkadzają jej główne struktury odpowiedzialne za wydalanie zbędnych produktów przemiany materii razem z moczem.
Spadek wydajnosci
Stres oksydacyjny znacząco wpływa na wydajność zwierząt. Wywołany stan zapalny wraz z odbudową uszkodzonych tkanek pochłania wiele energii i substancji odżywczych przez co nie mogą być użyte w procesach produkcyjnych, przyczyniając się tym samym do większych nakładów finansowych ponoszonych przez hodowców. Ponadto, prozapalne cytokiny obniżają apetyt zmniejszając jednocześnie pobranie składników pokarmowych niezbędnych do celów produkcyjnych.
Skontaktuj się z nami w celu uzyskania dalszych informacji